Pobyt w szpitalu nie należy do najprzyjemniejszych rzeczy, które nas spotykają w życiu. Chyba każdy się ze mną zgodzi. Ale jak już trzeba iść do szpitala, najlepiej wybrać ten najlepszy w okolicy.
Wiadomo… nikt nie chce “wylądować” w szpitalu. Pobyt w szpitalu kojarzy nam się z chorobami, śmiercią itp. Czasami niestety nie ma wyjścia i trzeba się do niego udać. Mnie to spotkało ostatnio, musiałam się udać na zabieg do naszego sarasockiego szpitala, Sarasota Memorial Hospital. Bałam się (jak chyba każdy, kto idzie do szpitala), ale na szczęście wszystko dobrze się skończyło i teraz, jeśli po raz kolejny będę musiała odwiedzić szpital (szczególnie Sarasota Memorial), mam nadzieję, że nie będę się już tak bała jak wcześniej.
To był praktycznie mój pierwszy poważniejszy pobyt w szpitalu w USA, dlatego nie do końca wiedziałam czego się spodziewać. Jak tu jest w szpitalach wiedziałam tylko z filmów (którym nie zawsze można ufać) i z opowiadań innych.
Zacznę od tego, że każdy na pewno wie, że opieka zdrowotna w USA nie jest tania. Moim zdaniem jednak warto po pierwsze nie porównywać kosztów opieki w USA do kosztów opieki w Polsce nie biorąc pod uwagę zarobków. Porównujmy to jeden do jednego, w USA płacimy 1000, w Polsce 1000. Po drugie weźmy też inne koszty życia w USA i w Polsce. Przykładowo: my w Polsce prowadząc działalność gospodarczą płaciliśmy bardzo dużo za ZUS, tutaj (i znowu weźmy pod uwagę zarobki), płacimy mniej za ubezpieczenie zdrowotne, ale już nie płacimy za ZUS. Tak naprawdę jedno weszło w drugie, (nawet biorąc pod uwagę, że prawie zawsze korzystając z opieki zdrowotnej musimy dopłacać do ubezpieczenia, ubezpieczenie nie pokrywa 100% kosztów).
Ile kto płaci za opiekę zdrowotną zależy od wielu czynników: m.in. jak często ktoś choruje, ile zarabia, czy jaki pakiet wybierze. Można np. płacić więcej miesięcznie, a potem dopłacać mniej do usług medycznych, a można płacić mniej miesięcznie i dopłacać więcej do usług medycznych.
Wszystko jest ok dopóki się chodzi do lekarzy, specjalistów, czy korzysta z podstawowych badań lekarskich. Wtedy te koszty (w przypadku posiadania ubezpieczenia) są w miarę niskie. Gorzej jak trzeba iść do szpitala, tym bardziej jak trzeba skorzystać z sali operacyjnej.
Mi właśnie przydarzyło się coś takiego. Musiałam zrobić zabieg na sali operacyjnej. Cała procedura niosła za sobą konieczność wcześniejszych badań, spotkań ze specjalistami. I tutaj znowu wspomnę, że posiadając ubezpieczenie część badań jest wliczona w jego koszt. Za niektóre badania roczne nie trzeba w ogóle płacić (posiadając odpowiednie ubezpieczenie zdrowotne).
Do samego pobytu w szpitalu trzeba zazwyczaj dopłacić, i nie mówię tutaj tylko o szpitalu, ale też o usługach poszczególnych lekarzy. Część zazwyczaj jest wliczona w daną kwotę (tzw. co-pay), a za część możemy otrzymać rachunek po pobycie. Ogólnie warto się wcześniej dowiedzieć, ile zapłacimy za taki pobyt. Zazwyczaj takie informacje znajdziemy w zestawieniu usług i ich kosztów w dokumentach od naszego ubezpieczyciela. Wybierając dany pakiet medyczny, mamy rozpisane, ile płacimy za usługi danych lekarzy, czy za pobyt w szpitalu. Ważna jest też tzw. kwota “out of pocket”, czyli ile maksymalnie dopłacimy do usług z własnej kieszeni, czy “deductible”, jaką kwotę musimy z własnej kieszeni zapłacić, zanim ubezpieczenie zacznie działać w przypadku danych usług. Dodatkowo ważne jest czy dana instytucja (w moim przypadku Sarasota Memorial Hospital) jest w naszej sieci. Może się zdarzyć, że jej nie ma, wtedy warto się udać do innego miejsca, w którym nasz ubezpieczyciel pokryje koszty usług. Takie informacje (czy dana instytucja jest w naszym pakiecie) mamy przy wyborze danego pakietu. My wybierając pakiet, chcieliśmy koniecznie, żeby główny szpital sarasocki się w nim znajdował. Wiedzieliśmy, że jest to świetny szpital, który oferuje bardzo szeroką gamę usług medycznych.
Wracając do samego pobytu w szpitalu… w szpitalu spędziłam ok. 5 godzin, podczas których robiono mi badania przed zabiegiem, przeprowadzano ze mną wywiady na temat mojego zdrowia itp. Na każdym etapie czułam się otoczona opieką przez personel szpitala. Wiedziałam, co mi robią, dlaczego, co będzie następne. O wszystkim na każdym kroku mnie dokładnie informowano. Pielęgniarki, lekarze byli naprawdę przesympatyczni, odnosili się do mnie z ogromnym szacunkiem i starali się jak mogli, żebym się dobrze czuła i się nie bała. Anestezjolog po informacji z mojej strony, że nigdy nie miałam narkozy i że trochę się boję, zaproponował od razu, że może mi dać jakiś lek, żebym się tak nie bała (aż tak źle nie było, dlatego odmówiłam). Pielęgniarka, która przy mnie była podczas podawania miejscowego znieczulenia w badaniu przed operacją kazała ściskać mocno jej rękę (igła wbijana w ciało zawsze boli, szczególnie przy znieczuleniu), żebym się lepiej czuła.
Po wybudzeniu się z narkozy, co chwilę mnie pytano, czy się dobrze czuję, co mi podać, czy chcę coś zjeść, napić się. Zadzwoniono do mojego męża, który odebrał mnie w specjalnym miejscu, do którego wywieziono mnie na wózku, sprawdzając przy tym, czy siedzenie w moim samochodzie jest dobrze ustawione, żeby mi było wygodnie. Wcześniej czekałam w miejscu w specjalnej salce, z której odbiera się pacjentów i co chwilę proponowano mi kawę/herbatę, coś do jedzenia.
Na wyniki czekałam niecałe 2 dni! Dla porównania wiem, że w Polsce na tego typu wyniki czeka się 3-4 tygodnie. Na szczęście wszystko się dobrze skończyło.
Wiem, że tutaj trzeba dopłacać do opieki zdrowotnej, wiem, że jest ona droższa niż w Polsce, ale proszę porównujmy wszystko dokładnie (zarobki, pakiet ubezpieczeniowy, standard itp.) i wtedy będziemy mieć prawdziwy obraz. Ja wolę to co jest tutaj, wolę czuć się otoczona opieką na każdym kroku i mam nadzieję, że jeśli kiedyś będę musiała jeszcze raz skorzystać z usług naszego szpitala, nie będę się już tak bała jak teraz.
